Er zijn veel methoden om mensen te begeleiden in dat wat ze niet kunnen. Daarnaast zijn er veel methoden om wat de hulpvrager wel kan verder uit te werken. Voor mij is niet een enkele methode die eruit springt. Ik gebruik wat effect heeft op de individuele hulpvrager. En dat is bij de één anders dan bij de andere. Ik stel de hulpvrager en zijn of haar hulpvraag centraal. Noem het maar multimethodisch of eclectisch werken.

Wat voor mij wel voorop staat is dat een hulpvrager niet alleen een vraag heeft met betrekking tot iets wat hij of zij niet kan maar dat de hulpvrager ook zeker mogelijkheden heeft. En de mogelijkheden zijn het uitgangspunt om verder te werken. De trias van Rogers is voor mij het uitgangspunt van het benaderen van de hulpvrager (Trias van Rogers: volledige acceptatie, empathie en congruentie).